eerste lesdag

Gisteren mocht ik een dagje meedoen met de lesdag van hulphondenschool de click. We waren natuurlijk weer eens een half uur te vroeg, maar gelukkig waren er al wel een aantal anderen. Na een lange autorit van ruim 2 uur, was mijn hond bij aankomst helemaal niet meer te bereiken. Het enigste wat ze wou doen was rondrennen en de omgeving verkennen, aandacht voor de baas was geen ruimte meer voor. Natuurlijk kwam ik direct al een instructeur tegen, we hebben vast een geen goede eerste indruk gemaakt op haar. Ze adviseerde mij om mijn hond los te laten, en haar gewoon eventjes vrij te geven. Lijn los, hond weg, alsof ze de weg perfect kende daar.

We liepen naar een groot veld waar de honden met elkaar konden spelen, en er werd uitgelegd dat iedereen alleen zijn/haar eigen hond aandacht mocht geven. Dus ook al zijn de honden vrij, dan nog mogen andere mensen ze geen aandacht geven. Ik hoorde zelfs van iemand dat dit binnen het gezin ook geldt, dus partners moeten ook het contact met de hulphond tot het minimum beperken. Direct weer iets om extra op te letten komende tijd, voorlopig loopt ze altijd weer met haar ‘niet afleiden’ tuigje, ook tijdens de korte blokjes om, en ook bezoek, vrienden en familie moeten haar negeren. Ik vind het wel erg moeilijk om hier consequent in te zijn, maar het is zeker voor mijn hond erg belangrijk want ze vindt alle andere mensen veel te leuk.

Na ruim een half uur hadden de honden allemaal kennis gemaakt met elkaar en werd de groep rustiger. Zelfs mijn hond was rustig aan het rondsnuffelen in plaats van als een idioot rondjes aan het rennen! We gingen naar binnen voor het theoriedeel. Ik dacht dat ik een rustig hoekje had uitgezocht om met mijn hond te zitten, maar uiteindelijk was het toch zo vol dat we dichtbij andere honden zaten. Ondanks dat was er een grote rust in de groep tijdens het theoriedeel, alle honden (ook die van mij) lagen gewoon rustig op hun dekentje. Helemaal trots en opgelucht dat we de les niet compleet verstoorden!

Het thema van deze les was ‘hoe denk ik dat mijn hond naar mij kijkt?’, en naar aanleiding van een aantal voorbeelden uit de groep werd dit besproken. Ik merkte dat ik veel moeite had om mij te concentreren. Nieuwe groep, niet precies weten wat er van mij verwacht wordt en hoe ik aansluiting moet vinden bij de anderen, nerveus over of mijn hond en ik wel een goede indruk zouden maken, het was toch wel spannend. Maar ondanks dat gedroeg mijn hond zich perfect!

In de pauze voelde ik mij nog steeds wat onwennig, dus heb snel een boterham naar binnen gewerkt en ben naar buiten gevlucht met mijn hond voor wat frisse lucht. Al snel kwamen er ook wat andere deelnemers naar buiten, en uiteindelijk raakte ik in gesprek met een aantal deelnemers. Ik kon eventjes een deel van mijn vragen kwijt, de honden waren weer lekker aan het spelen, en gelukkig werd ik ook wat meer ontspannen. Op naar het praktijkdeel!

We begonnen met wat rondjes lopen met aandacht van de hond. Iedereen liep door elkaar, en deed wat eigen oefeningen tussendoor. Tot mijn grote verbazing had ik al snel de volledige aandacht van mijn hond. Natuurlijk lukt dit thuis ook wel, maar bij de gehoorzaamheidscursus was dit toch wel een moeilijk punt voor haar (en/of voor mij?). Nu ging het prima, ze kon mij los volgen terwijl we andere honden en mensen van dichtbij passeerden, bleef op een meter afstand van een andere hond netjes zitten, wachtend op mijn commando. Ik liep een eind verderop, riep haar bij me, en ze kwam direct zonder aandacht te besteden aan de andere honden die overal passeerden. Helemaal trots!

Tussendoor kreeg ik nog de kans om wat vragen te stellen aan een instructeur, en weet nu ook beter hoe ik ermee moet omgaan als we in een nieuwe omgeving komen en mijn hond is heel erg druk. Ik kreeg het advies om haar dan gewoon even de gelegenheid te geven om de omgeving te verkennen, in plaats van krampachtig te proberen haar aandacht vast te houden. Als het goed is gaat ze uiteindelijk dan wel generaliseren en heeft steeds minder tijd nodig om te wennen in een nieuwe omgeving. We gaan ermee aan de slag!

Aan het einde van de les lagen alle honden verspreid door de ruimte, en moest er steeds iemand met zijn/haar hond tussen de andere honden door lopen. Als laatste mocht ik het proberen, maar toen ging het natuurlijk weer helemaal mis. Ik was zelf onzeker en mijn hond had ineens totaal geen aandacht voor mij, maar ging gezellig buurten bij de andere hondjes. Toen ze eventjes niet aan het opletten was moest ik mij verstoppen, maar ook dit leek niet echt effect te hebben. Het was zo gezellig bij de andere honden, en de andere mensen waren ook veel te interessant, dat ze mij totaal niet miste! Ik kreeg te horen dat mijn hond ervan uit gaat dat ik wel op haar let, in plaats van andersom. Vanaf nu mag ik commando’s maar 1 keer geven, en als ze niet luistert de beloning laten zien en daarna weghalen op een manier van ‘dit heb je nu gemist, helaas!’.

Hopelijk hebben de instructeurs toch een goede indruk van mij gekregen, want de rest van de dag deed ze het echt heel erg goed! Het laatste stukje was ik te onzeker, en mijn hond ook gewoon erg moe, en ik denk dat ze door die combinatie eventjes geen aandacht meer had. Maar ze is nog jong en we gaan er gewoon hard aan werken! Het was een leuke en leerzame dag, maar wel heel erg intensief. Vandaag moeten we beide maar even lekker uitrusten en alles verwerken.